شریفُ الفصلِ علی(ع) دارای شریفترین مادر بود.
توضیح: مادر زیباترین واژه هستی است و علی(ع) بهترین مادر را، از بین مادران، به خود اختصاص داده بود و بخش مهمی از صفات خود را از مادر داشت. فاطمه بنت اسد زنی پاک و نجیب بود که هم برای علی(ع) و هم برای رسول خدا مادری نمود، به گونه ای که پیامبر از او به عنوان «مادر دوم» خویش یاد می کرد و می فرمود: (پس از مادرم که مرا بزاد، او مادرم بود/کنزالاعمال:ج13، ص636.) فاطمه از سویی فرزند أسد(دختر شیر) و از سویی مادر اسدالله، حضرت علی(ع) بود و انتخاب نام «أسد» و «حیدره» برای علی(ع) برای زنده نگه داشتن شیر صفتی و نام زیبای پدرش «أسد» بود. فاطمه بنت اسد اولین زنی بود که با پیامبر بیعت کرد وبا پای پیاده همراه علی(ع) و فاطمه از مکه به مدینه هجرت نمود. او زنی آسمانی و مستجاب الدعوه بود که به هنگام ولادت علی(ع)، کعبه به رویش آغوش گشود. هنگامی که فاطمه بنت اسد وفات یافت، پیامبر او را در لباس شخصی خویش کفن نمود و بر او نماز خواند و هفتاد تکبیر گفت و پیش از آنکه او را در قبر بگذارد، خودش در قبر خوابید(المستدرک:ج2،ص117 ).
برگرفته از کتاب گل روی علی(ع) نوشته مهدی نیلی پور
یا حسین