كه تُــو،
چشم تـَــر كـنی كه بـگــی: كـجـا؟
مَگـه دَست خُودتـه این اومَــدنو رَفتـَــنا ؟
بعدش سفت بغلم كُـنی بـگــــی:
كه هیچ رفتَــنی تـُـو کار نیست اینـو توو مُخت فرو کُـن !
هَمیـن جـا ، بـه دلت اشاره کُنی ، جاتـه تا هَمیشـه!
آخــــر سَرش هم مُحکـم بگی: شـیر فـَهم شــد؟
كه مَــن ، دل ضَعفـه بگیرم از این همـه عاشقانـه های مَردونـه و مُحـكَمت ..!
بعضی وقت ها …
چنان کیشت می کنند …
که سالهای سال مات می مانی …